سختی های دوران اسارت (روایتی از حاج اسماعیل ناصری پور )

نوید شاهد خراسان شمالی، حاج اسماعیل ناصری پور از اهالی شهر درق با تحمل بیشترین زمان اسارت و گذشت ۱۱۹ ماه از عمر بابرکت خود در اردوگاه‌های عراق عنوان صبورترین رزمنده خراسان شمالی را از آن خود کرده است.

وی که پس از ۱۱ ماه حضور در جبهه‌های حق علیه باطل به اسارت نیروهای بعثی عراق درآمده است و ۱۰ سال اسارت را در کارنامه خدمت به نظام جمهوری اسلامی ایران دارد وی  خاطراتی را  از دوران اسارت خود در اردوگاه‌های رمادیه و الانبار عراق چنین نقل می کند

 بهداشت ضعیف در دوران اسارت

حاج اسماعیل ناصر پور در ابتدای خاطرات خود از دوران اسارت در اردوگاه‌های عراق، بهداشت ضعیف این اردوگاه‌ها را مطرح کرد و گفت عراقی‌ها در زمستان آب داغ در اختیار اسرا قرار نمی‌دادند و در بسیاری از مواقع اسرای ایرانی با آب سرد دوش می‌گرفتند و حمام رفتن نیز هر ماه یا دو ماه یکبار انجام می‌شد.

 وی می‌گوید: آزادگان ایرانی باهوش و زکاوت خود توانسته بودند بعضی از مشکلات مربوط به آب گرم را با استفاده از ساخت المنت و قرار دادن آنها در ظروف آب سرد حل کنند که این کار نیز در برخی مواقع با خطراتی همچون برق‌گرفتگی و یا متوجه شدن مأموران عراقی همراه بود.

این آزاده می‌افزاید: در تابستان گرم عراق نیز آب سردی برای نوشیدن وجود نداشت و تنها منبع آب شرب، تانکر آبی بود که در حیاط اردوگاه و در آفتاب داغ عراق قرار داشت و گاهی اوقات به حدی گرم بود که به‌هیچ‌عنوان قابل ‌نوشیدن نبود.

 کمتر اسیری امروز از بیماری اضطراب رنج نمی‌برد

وی مشکلات جسمی پیش آمده بعد از ضرب‌وشتم آزادگان را از دیگر مسائل مهم اسارت دانست و اظهار داشت: استفاده از مواد بی‌کیفیت در پخت غذاها و ایجاد عوارض شدید گوارشی ازجمله اقدامات ضد انسانی آنها بود که تعداد زیادی از بچه‌های آزاده کشورمان بر اثر اسهال خونی و کمبود آب بدن به شهادت رسیدند.

 سالن مرگ

حاج اسماعیل ناصری پور می‌گوید: در اردوگاه‌های عراق سالنی عریض وجود داشت که اطراف آن را مأموران عراق پر کرده بودند و اسرا را پس از انتقال به آن مکان به‌شدت کتک می‌زدند و پس از شکنجه‌های مختلف، اسرای ایرانی را برای مدتی بدون آب و غذا در همان محل رها می‌کردند.

 وی می‌گوید: بسیاری از اسرای ایرانی بخصوص جوان‌ترها و زخمی‌هایی که توان ایستادگی در برابر شکنجه سنگین مأموران عراقی را نداشتند در سالن‌های مرگ اردوگاه‌های عراق به شهادت می‌رسیدند

 این یادگار دوران دفاع مقدس افزود  سخت‌ترین شکنجه دشمن پخش ترانه‌های عربی در محیط اردوگاه بخصوص در مناسبت‌های مذهبی و جلوگیری از خواندن نماز در آسایشگاه‌ها بود.

 ناگفته ماند شهر درق از توابع شهرستان گرمه و در فاصله ۱۰ کیلومتری از مرکز این شهرستان قرار دارد.

واصبِرْ و ماصبرُکَ إِلاّ بِاللّهِ ولاتَحَزنْ عَلیهِم ولاَتکَ فی ضَیقٍ مِمّا یمکُرون.

و صبر کن و صبر تو جز به [توفیق] خدا نیست؛ و بر آنان اندوه مخور و بر آنچه نیرنگ می‌کنند دل‌تنگ مدار. (سوره نحل، آیه ۱۲۷)